2011in son yazısı

2011 in son gününden merhaba.Ve koskoca bir yıl bitti.Zamanın nasıl geçtiğini  bu zamanlar da anlarız en çok belki de.Geçerken farkına varmayız kimi zaman.Ama biter zaman işte.Öyle bir yıl daha bitti benim için.Çok şey yaşadım.Acı da tatlı da.Düşününce yüzümü gülümseten anılarımıa hatırlamak istiyorum her zaman.Bunu ne kadar başarabiliyorum bilmiyorum.Ama çabalıyorum en azından.Siz de denesenize :)
Bir yılda hayatımda neler değişti diye düşünüyorum da çok şey var hakikaten.Duygularımı yoğun yaşadığım bir dostluğa kavuştum.Farkına geç vardım da diyebilirim.Geç ama belki deolması gereken zaman bu diye de düşünüyorum.
Yeni bir işe başladım.Bu son haftası oldu ama olsun.Yeni bir başlangıç oldu benim için.
Uzun zamandır yaşamadığım hisleri bana tekrar yaşatan birisiyle tanıştım.Herhangi birşey olmadı ama bunu hissettiğim için tekrar şanslıydım.
İçimi acıtan birini tamamen unuttum.Karşılaşmaktan korkarken karşılaştığım andaki rahatlama sayesinde unuttum.Ve bunun huzurunu yaşadım.
Yeni bir çok insanla tanıştım.Ve hayatlarına bir şekilde yardımcı oldum.
Film konusunda en verimli yılım oldu.Bol bol film izledim.
Yine yazın kilo verdim ve sonbahardan itibaren verdiklerimi almaya başladım.
Evde bir çok yemek denemesi yaptım.Bir kaçında başarılı oldum sadece.
En severek yaptığım iş olan reklam yazmalarımı geliştirdim.Bir tanesini de çekme şansım oldu.Ve yarışmaya katıldım.(Kaybettim.Ama benden daha iyileri varken onlar bile kazanamadı o kadar adil bir yarışmaydı işte )
Müzik tarzımı tamamen değiştirdim.Kendimi daha iyi anlatan şarkılar seçtim.
Ameliyat oldum.İlk kez.Kıl dönmesinden hemde.Ne kadar acı çektiğimi hatırlamak bile üzücü.Hasta olarak geçirdim bu yılımıda diyebilirim.
Bir çok kıyafet aldım.Yeni yeni cicilerim oldu.Ve beni mutlu etti bu.
Konsere gittim.Gecenin bir yarısı eve döndüm.En güzel ilklerimden biriydi.Ve tatalımla beraber yaptık bunu.
Yüzme çalışmalarım çalışmaya devam ederek sonuçlandı.Yanma çabalarım  da kızarmadan biraz da olsa gerçekleşti.
Bazı insanlara yalan söylemek kaldığım zamanlarım oldu.
Param bazen oldu bazen olmadı.
Fotoğraf çekilmeye biraz daha alıştım.Ama hala fotojenik olamıyorum.
Babaannemle anlaşamadığımız konularda sert tartışmalara girdim.Babam yüzünden ağladım.
Van için Rock konserine gittim.Nedense her zaman aklıma gelir. 
En önemlisi kendime güvenimi kazandım ve değişim içerisine girdim.
Daha yazılacak bir çok şey var aslında ama bunlar var şimdilik.Sizinde düşününce aklınıza bir çok şey geleceğine inanıyorum.
Yeni yıl yılbaşı eğlenceleri hala benim için o kadar çok önemli değil.Hayatımın büyük bir yerini kaplayacak kadar değil.Yeni bir gün beni zaten mutlu huzurlu hissetmeye yetiyor ve artıyor.Akşam içinde Tatalım ve Ceren'imle beraber olmak isterdim.Beraber oturmak bile rahatlatırken iyi gelebilirdi.Ama artık seneye diyelim :) Akşam ki planımıza gelirsek evde yeme partisi düzenliyoruz.O kadar çok yemek yapılıyor ki şimdiden duba olacağım belli.Bir de bu var tamam içmek mantıklıda bu kadar çeşitli yemek abartı bence.Neyse hevesleri kırılmasın evdekilerin yapsınlar :) Tabi içme kısmındada ben kopuyorum.Ama ne yapabilirim bünyem sağlam değil demek ki :) Her gün içmiyorum ya...
İş yerinden bu kadar.Yeni yılınız umut dolu olsun :) 

Özel Teşekkürler :
Tatalım bir yıl boyunca senide üzdüm çoğu zaman bunun farkındayım.Bunun için özür diliyorum.Ama her zaman ne olursa olsun yanımda olduğun bana verdiğin desteğin için teşekkür ederim.
Ceren'im bir yıl boyunca attığım triplere katlandığın, yanımda olduğun için ve bana yaptığın o güzel kahvaltı ve yemekler için teşekkür ediyorum.
Babaannem sen bu yazıyı okuyamayacaksın ama hayatımın en önemli kişisi sensin.Bana hayatım boyunca yaptığın herşey için binlerce kez teşekkürler.
Geri kalan herkesede normal teşekkürler :)
Seviyorum Sizi :)

İş Yerinden Merhaba :)

İş yerinden merhaba.
Uzun bir zaman sonra artık bende iş hayatına girdim.Girmek zor derler ya benim ki Tatalım sayesinde çok kolay oldu.Bir şeyleri başarmaya başlamak diyelim yada.Tatalım ne diye merak ediyorsanız o benim en yakın arkadaşım :) Bir gün konuşurken 'tatlım' yerine 'tatalım' dedik ve öyle devam ettik.Tapalım gibi bir şey oldu belki de :)
Neyse iş hayatımdan devam edelim.Memur hayatı gibi işim var diyebilirim kısaca.Ve bugün 5. günüm.Gereğinden fazla zorlanıyorum erken kalkmalara.Yatma bünyesine alışmamak şimdiden size verebileceğim en önemli tavsiyelerden biri belki de.Tembellik felsefem haline gelmişken şu an bunu aşma çabasından öğlen aramdan yazıyorum.
Yeni iş yerlerine alışmak zordur.Şu an kendimden bahsediyorum zorlanıyorum.İnsanlara alışmak zor.Oturduğum sandalyeye bilgisayara klavyeye aklınıza gelebilecek herşeye alışmak zor şu anda.Ama bir iki hafta içinde bunuda aşmayı düşünüyorum.Herşeye alışmak zamanın verdiği en güzel hediyelerden biri olsa gerek bizim için.
Yaptığım işe gelirsemde ilk haftam sonuçta ve iyi gidiyorum diyebilirim.Ben böyle diyorum ama acaba onlar ne düşünüyor onu bilmek zor.Deneme süreci bittiği zaman bunuda öğrenmiş olacağız hep beraber.Bilgisayarla internet dışında bu kadar haşır neşir olmamıştım.Evde internete girmek bile istemiyorum.Parmak kaslarımı zorluyorum.
Sabah erken kalkmalar varya zor geliyor ama bir yerde rahatlama kısmıda yer alıyor.Tek siz değilsiniz çünkü.Sabah trafiği insanların işlerine koşturmaları hepsi sizi rahatlatıyor.Ve işinizi doğru yapmanız da en öenmli rahatlama sebebiniz.Yolda dinlediğiniz radyo kanalı , havanın yüzünüze çarpan soğuk esintisi... Ve tabi gergin size bağıran insanlar :D Hayatınız bir düzen haline bürünüyor.Ama ama kısmıda var işte. Bu amalarda sizin hayatınızı belirler.Herkese göre farklıdır bunlar.
Benimde amalarım var şu an.Zamanı gelince öğrenebileceğiniz amalar :)
ve molam bitti.İş yerinden bugünlük bu kadar.Özetlerle kısa zaman sonra beraber olmak dileğiyle hoşça esen kalın :D