9 Ocak 2013 Çarşamba

Bir Şeyler.


Bir şeyler yazmak.

Neden bu kadar ara verdiğimi yine bilmiyorum.Sadece yazmak içinde ara vermek gerekiyor sanırım.Bu yazacakların birikmesiyle alakalı bir şey değil bence.Daha çok kendini ifade edecek zamanla ilgili.Ve koşuşturmacanın bizi yormasıyla.

Neye koşuyoruz bilmeden bir koşturmaca ortasında savruluyoruz.Bilmediğimiz bir güne başlarken o gün o kadar çok yorulacağımızı düşünmüyoruz.Farkına varmadan zamanımızı harcıyoruz.Tabiki de tutamayız zamanımızı ama neden koşuşturmaca da biraz da olsa onun farkına varmayı denemiyoruz bunu bilmiyorum.

Çoğumuz ertelemeyi seviyoruz.Başta ben.Hayatımın her anında erteleme yapmayı becerebiliyorum.Hastalığımı erteliyorum.Ailemi erteliyorum.Yazmayı erteliyorum.Okumayı erteliyorum.Bazen hayal kurmayı bile erteliyorum.Bu yüzden yorgunum sanırım.Ve bu yüzden belki de yazmaya ara vermem.Oysa ki en rahat olduğum ve en çok ben olduğum zamanlar yazdığım zamanlar.Birilerinin okuması gerektiği için değil beni hafiflettiği için yazdığım zamanlar.

Belki de bu yıl daha farklı olur her şey. Daha istikrarlı daha sağlam adımlarla ve daha bilinçli.Ne istediğimizi bilmeden hareket ettiğimizden çoğu yanlışımız.Kabul etmesi güç gelse de.Ve kısıtlamalardan yoksun.Evet şu kendimize koyduğumuz anlamsız kısıtlamalar.Düşününce şikayet etmelerimiz ne kadar boş geliyor.Elimizde değiştirecek gücümüz varken bunu değerlendirmeyen bizlerin şikayet ettiği binlerce şey.

Bir de bunların yanında yapmamız gereken empati var.Birazda olsa empati.Bence en çok biz empatiden yoksunuz.Anlamak yerine yargılamak.En kolayı bu olduğu için kendimize çıkarttığımız haklı sebepler.Nedensiz yere kırmak birini.Denemeye korkar olmuşuz empatiyi.Buda acınası olduğumuzun bir kanıtı.

Neyse sonuçta daha zamanımız varken değiştireceğimiz şeylere odaklanmalıyız.Koskoca bir yılda neler yapacağımızı görmeliyiz.Gücümüzün farkına varmalıyız.Zaten hayatlarımız kısacık.Bunun farkına varmamız bile zaman kaybettiriyor bize.Sizce ?

Şimdi geçen yıla bakarsak iyi kötü geçti.Yine yeni insanlar tanıdım keşfettim.Farklı alanlar gördüm.Sevdiğim insanlarla zaman geçirdim.Sevdiğim insanları canlı canlı dinleme fırsatı buldum.Kah güldüm kah ağladım.Bazen kırdım bazen de kırıldım.Farkına varmadan bazı pişmanlıklar yaşadım.Ve küçük mutluluklar mucizeler…

Geçen bir yılın ardından o kadar çok teşekkürüm var ki aslında hangisini yazmalıyım bilmiyorum.Ama yazımı okuyanlara çok teşekkür etmeliyim başta.Sonra benim için özel olan insanlar okuyunca da onlara teşekkür ettiğimi bilirler zaten. Bunu belirten bir şey yaparlarsa da ben mutlu olurum tabi J

Bu yıl için ilk planım sakin bir gece de oturup düşünmek.Sadece kendimi dinleyeceğim bir gece.Elimde defterim ve bu yıl neleri değiştirmemin gerekli olduğunu yazacağım  kalemim.Bu sene buralarda daha çok olacağım bu ilk önceliğim.Ve beni hayatında gerçekten çok isteyenin hayatında olacağım.Birde özlem gidermem gereken insanlar var.


Unutmadan.Gecikmeli ‘Mutlu Yıllar’.