Küçükken anlatılan masalların kahramanları nerdeler ki şimdi ?
Onların ölümsüz olduğuna inanmadık mı biz.Bu inanç yerini başka bir şeye
bırakmadı bence.O zaman nerdeler şimdi ? Mutlular mı ? Aşık oldukları
insanlarla evlendiler mi ? Pardon ölümsüzler ölümlülere aşık oluyorlardı
bide.Sevdiklerini onca şeyden koruyup ta ölümden koruyamamaları onları bunalıma
sokmuş olabilir.İnlerinde gün yüzüne çıkmaktan korkar hale gemişlerdir belkide.
Bizim kaybolduğunu sandığımız kahramanlarımız aslında çıkmadıysa
karşımıza ? Kaybolduğu sanılan kahramanımız henüz hiç ortaya çıkmadıysa ?
Sanırım hala aşk için bir umut var.Kahramanımız henüz ortaya çıkmadı ama
kurtarmaya gelecek yakında sanırım. Ne dersiniz ? J
Bazı inançlar iyidir.İnanmak gerçekliğin payını
arttırır.İsteklerin yönünü belirler.Bizim eksik kısmımızda bu olabilir.İnanmak
ve istemek konusunda yetersiziz.Bu yüzden kahramanların varlığını kaybettiğini
düşünüyoruz.Ama hayatımızın kahramanı henüz gelmedi ki kaybolsun.
Birde beklentilerimiz var tabi kahramanlarımızdan.Süper güçleri
olmasına gerek yok başta sevgi bekliyoruz.Hissedilmesi gereken duyguların
beklentisi içindeyiz.Ancak yine bir yanlış.Din dan don kapı zili ve yanlışın
ilki beklentilerimiz vaken onların beklentilerini düşünmemek.Yanlışlar
silsilesine hoş geldiniz.Sonra da yalnızız.Yoksunuz.Ve kahramansız çırılçıplak
kalmış durumdayız.Kısacası herşey bizim elimiz de.Kahrmanımızın hayatımızda
kalmasını sağlamakta onu ölümsüz kılmakta.
Şimdi bir düşünelim.Acaba kahramanımız hiç karşımıza çıktı mı ?
Acaba kahramanımız hayatımız da mı ? Ve acaba kahramanımız ne zaman karşımıza
çıkacak ?
Bugün ki ödevimiz bu olsun.Kahramanımız dan beklentimizi bir
kağıda yazalım.Ama beklentilerimiz onun da beklentileri olabileceği için
karşılayabileceğimiz beklentilerimizi yazalım.Bakalım gerçek bir kahramandan
sevgi gibi büyük bir güç dışında neler istiyoruz…